Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Είμαστε όλοι νικητές, φιλαράκια μου!!

Είστε όλοι σας μοναδικά και ανεπανάληπτα θαύματα της φύσης! Πως θα μπορούσα να είχα βιώσει μια τόσο δυνατή, ουσιαστική εμπειρία χωρίς εσάς; Πως θα είχαν αποκτήσει νόημα οι λέξεις αγάπη, δόσιμο, υποστήριξη, ειλικρίνεια, νικητής χωρίς εσάς; Πως θα είχα απογυμνωθεί να φανερωθώ στον εαυτό μου με τις αδυναμίες μου και τις ομορφιές μου χωρίς εσάς; Είστε τα φιλαράκια μου, οι δάσκαλοι μου, οι συνοδοιπόροι μου, είστε το φως μου όταν κοιτάζω μέσα μου, είστε το χάος όταν μέσα μου χάνομαι, είστε το χαμόγελο μου και το δάκρυ μου!

Νιώθω μεγάλη χαρά που μοιράστηκα μαζί σας αυτή την πλούσια εμπειρία. Συνέβησαν και άλλαξαν πολλά πράγματα μέσα μου αυτό το πενθήμερο. Τι να πρωτοπώ; Μήπως να ξεκινήσω από το γεγονός ότι κατάλαβα γιατί φοράω αρκέτα χρόνια τώρα τις μάσκες μου, τι προσπαθώ να κρύψω και από πού πηγάζει ο ρόλος που έπαιζα και πρωταγωνιστούσα στο έργο της ζωής μου; Ε λοιπόν, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Προτιμώ τον εαυτό μου χωρίς μάσκες, εκτεθειμένος στη θέα σας, με τις αδυναμίες μου και τις ομορφιές μου, γνωρίζοντας ότι είστε η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής μου, έτοιμος να σας αγαπήσω και να αγαπηθώ!

Χαίρομαι που τα έδωσα όλα σε τούτο το σεμινάριο, που έκλαψα, που πειθάρχησα, που απογοητεύτηκα, που χόρεψα, που πόνεσα, που εκτέθηκα, που πίστεψα, που μοιράστηκα, που έμαθα, που στήριξα, που ένιωσα, που αγκάλιασα, που μεγάλωσα, που ωρίμασα,… Χαίρομαι που ήρθα πιο κοντά με σας, που σας ανοίχτηκα, που έδωσα χαρά, κέφι, στήριξη σε ανθρώπους που μερικές μέρες πριν ούτε καν γνώριζα, που είδα την ομορφιά της ψυχής σε όλους σας…Χαίρομαι που είστε στη ζωή μου και μου θυμίζετε τι σημαίνει λεβεντιά γιατί είστε όλοι ΛΕΒΕΝΤΟΠΑΙΔΑ!!!

Θέλω να ευχαριστήσω ονομαστικά τη Δάφνη, τη Γεωργία, τη Φανή, την Άννα, τη Νατάσσα, τη Παρασκευή, τη Μίνα, το Πέτρο, το Γιάννη το Μακρή, το Γιάννη το Ζαΐμη, τη Μαντώ, την Έφη, την Ιωάννα, το Θάνο, τη Κατερίνα, το Τάσο, τους Βαγγέληδες, το Γιάννη το Δενδρινό, τη Χριστίνα, τη Χαρά, τον Αντώνη το Μπάκουλα, την Άννα τη Δημοπούλου, το Κωνσταντίνο, την Αθηνά, τη Κέλλυ, την Ελεάνα και όλα τα άλλα παιδιά που με δίδαξαν τόσα!

Θέλω να ευχαριστήσω επίσης με όλη μου την αγάπη και τα παιδιά που δεν ήρθαν στο σεμινάριο για τους δικούς τους λόγους, την Εύη τη Τσιάμπρα, την Εύη και τη Μαρία Βοΐδονικόλα, τη Μαρία τη Φρονημίδου, την Ήρα τη Δόντα, τη Μαριάννα τη Μπελαλίδου, το Δημήτρη το Παπαδόπουλο, τη Μαρία τη Σπηλιωτοπούλου.

Θέλω να ευχαριστήσω τον Αντώνη και τη Βένα που τόλμησαν να κάνουν αυτό το βήμα και να μας δείξουν το δρόμο της επιτυχίας και της αφθονίας στη ζωή μας!

Θέλω να ευχαριστήσω τη Σοφία τη Μαντζάκου, τη γοητευτικότατη και γλυκύτατη Σοφία που με έμαθε ότι είμαι αυτόφωτος!

Θέλω να ευχαριστήσω τη Σοφία τη Μπακάλογλου που είναι η ίδια ένα ποίημα και με παρασέρνει με το πάθος και τη τρέλα της!

Θέλω να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο το Σαάλ που φάνηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης του Αντώνη, που δούλεψε με όλη του τη ψυχή και συνέβαλε και αυτός στην επιτυχία του εγχειρήματος τούτου!

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους μας!!